Μάθημα

Αυτός ο κόσμος είναι σκληρός και άδικος.
Μα πιο άδικος είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Ονειρευόσουν. Ονειρεύτηκες.
Ένα χρόνο πριν έκλαιγες για την αδικία της ζωής, για το ότι δεν ζεις
Πού είναι έλεγες η ζωή; Πότε θα  έρθει η αλλαγή και σε σένα; Και ήρθε.
Εσύ τί έκανες; Τα γκρέμισες όλα.
Μετάνιωσες μήπως; Τώρα είναι αργά για δάκρυα. Δεν έχει σημασία.
Κανείς δε θα νοιαστεί, αφού ούτε εσύ η ίδια για τον εαυτό σου δεν νοιάστηκες.
Και ζητάς τα ρέστα από τους άλλους;
Ούτε το σύμπαν φταίει, ούτε οι άνθρωποι
Κανένα φεγγάρι δεν ήταν σε έκλειψη και τα άστρα δε συνομότησαν εναντίον σου
Έκανες λάθος!

Κοιτάζω στον καθρέφτη και βλέπω το κουρασμένο μου πρόσωπο.
Δείλιασα. Φοβήθηκα. Πλήρωσα. Πληρώνω.
Πώς σε 2 μήνες μπορείς να γεράσεις χρόνια.
Το είδα τώρα.

Κανένας δε σε στήριξε κι εσύ πάλευες με τους δαιμονές σου
Είσαι δυνατή, πολύ δυνατή.
Πήγες ενάντια σε όλους και σε όλα.
Όχι πως ήτανε σωστό αυτό που έπραξες, λάθος ήτανε, μα είχες κότσια και το έκανες
Και τώρα ζεις πάλι μονάχη, μέσα σε ένα δωμάτιο, μπροστά στον υπολογιστή
Δεν έχεις τίποτα καλό σα σκέψη
Ούτε αυτός ο δρόμος θα σε βγάλει πουθενά
Ποτέ ο δρόμος της απελπισίας δεν σε βγάζει στο καλό
Θυμήσου γιατί έφτασες εδώ, θυμήσου τι σκεφτόσουν

Κλαίω. Δε θυμάμαι να πέρασε μέρα που να μην έκλαψα σα να γκρεμίστηκε το σύμπαν
Η αλήθεια είναι πως δεν γκρεμίστηκε
Κι εγώ νομίζω πως χάθηκε πια ο κόσμος για ένα λάθος
Ο κόσμος  θα χαθεί αν συνεχίσω να σκέφτομαι έτσι

Είσαι κουρασμένη, σε βλέπω
Όχι σωματικά, η ψυχή σου κουράστηκε τόσο πολύ που δεν έχει άλλες αντοχές
Θα τρελαθείς έτσι όπως το πας, ξύπνα
Ξύπνα καρδιά μου, δες πόσο όμορφη είσαι, όλοι στο λένε, πρέπει κι εσύ να το καταλάβεις
Δες πόσα έχεις καταφέρει, κι ας τα θεωρείς δεδομένα
Δες πόσοι τα καταφέραν, κι εσύ για ένα λάθος σου θαρρείς πως χάθηκε ο κόσμος
Πάρε το μάθημα σου και προχώρα
Μάθημα ζωής ήταν αυτό, να μην βλέπεις μόνο το αρνητικό
Έτσι σου μάθανε, τι να κάνεις κι εσύ
Έτσι σου έδειξαν από τόσο δα μωρό, πώς ο κόσμος μπορεί να χάθηκε για ένα μικρό σου λάθος

Είναι ωραία η ζωή τελικά, πιο ωραία από ότι νομίζεις
Πες "ευχαριστώ και συγνώμη" και προχώρα
Δεν βγαίνει με άλλα δάκρυα η ζωή