Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Πάντα δίπλα μου...

Κάθε φορά που λείπεις ακούω το ίδιο τραγούδι, την ίδια μελωδία, τα ίδια λόγια
Είναι αυτό που σ' αρέσει πιο πολύ αυτό που πρωτοάκουσα από 'σένα
Το τραγούδι και τα λόγια που με συνδέουν με τη θύμησή σου εδώ και όχι λίγο καιρό
Θα έλεγα αρκετό, αρκετά πριν μπω στο μυαλό σου
Από τότε που πρωτομπήκες μέσα μου, από τότε που η καρδιά μου χτυπάει δυνατά σαν καμπάνα  μεγάλης εκκλησίας σα να χει γίνει κάτι χαρμόσυνο
Ξέρεις αυτό το τραγούδι μου κρατάει συντροφιά πολλές φορές
Αρκετές ώρες και ειδικά τις ώρες που δεν είμαστε 
Τις ώρες που προσπαθώ με όλες μου τις αισθήσεις να αιστανθώ πως είσαι κοντά μου
Ξαπλώνω, κλείνω και τα μάτια μου και σχηματίζω στη σφαίρα της φαντασίας μου την πεποίθηση ότι είσαι δίπλα μου
Το τραγούδι, τα λόγια, η μελωδία 
Ακόμη κι αν κάποτε πατήσεις όλα όσα είπες
Κι αν τελικά φύγεις πρώτος κι αν και πάλι προδωθώ ξέρω πως θα σε βρίσκω
Εγώ θα κλείνω τα μάτια μου κι εσύ θα έρχεσαι κρυφά και θα ξαπλώνεις πλάι μου σα να μη μ' άφησες ποτέ
Θα ακούω την τόσο απαλή φωνή σου και θα χαμογελώ εγκάρδια σα να χω πάρει το πολυτιμότερο απ' όλα τα δώρα
Θα μου χαιδεύεις όπως πάντα τα μαλλιά και θα σου λέω όπως πάντα πως πονάω
Κι εσύ για συγνώμη θα με παίρνεις αγκαλιά για ένα ακόμη ταξίδι στο δικό μας παράδεισο
Σ' αυτόν που φοβόμουν για καιρό να μπω, γιατί απλά βαρέθηκα να φοβάμαι
Να φοβάμαι μην τελειώσουν όλα ξαφνικά και χάσω τη γη κάτω απ' τα πόδια μου
Να τρέμω κάθε βράδυ που αποχαιρετιόμαστε μήπως αυτό είναι το τελευταίο και το πιο βαρύ αντίο
Να τρομάζω στο γεγονός ότι μπορεί αν όλα τελειώσουν να μην προλάβω να σου δείξω πως σήμερα σ' αγαπάω ακόμα πιο πολύ
Πως κάθε μέρα και κάθε στιγμή ο κόμπος  της αγάπης μου γίνεται ακόμα πιο σφιχτός
Είναι τόσο δύσκολο να έχεις τόσα όμορφα πράγματα να δώσεις και ξαφνικά να σου το απαγορεύουν
Γι' αυτό σου λέω πως φοβάμαι μήπως και δε σε ξαναδώ
Είναι στ' αλήθεια φόβος μην τύχει και δεν προλάβω να ανοίξω τα φύλλα της καρδιάς μου να δεις κι εσύ το μεγαλείο του έρωτά μου
Μα τώρα ξέρω που θα σε βρίσκω
Θα 'ναι η μορφή και η φωνή σου μπλεγμένη μέσα σε κάποιους καταθλιπτικούς στίχους που έμαθα από 'σένα χωρίς ακόμη να το ξέρεις
Κι αν στη ζωή μου τελικά βρω άλλο δρόμο κι αν δήθεν κάποιον άλλο λέω πως ερωτεύομαι, αυτό θα είναι το ψέμα μου
Το πιο μεγάλο ψέμα που θα χω πει ποτέ μου
Γιατί θα αγκαλιάζω άλλον μα θα 'ναι για 'σένα
Άλλον θα φιλώ, άλλον θα κρατώ και σε άλλον θα δίνομαι μα θα είναι όλα μόνο για 'σένα
Και γι' αυτό πάντα θα βοηθάει το τραγούδι
Θα συνομωτήσει κι αυτό μαζί με τη μοίρα, θα με βοηθήσει να προχωρήσω δίνοντάς μου την ψευδαίσθηση πως είσαι ακόμα εσύ
Πως δεν έφυγες ποτέ και πως κανένας και πάλι δεν με πρόδωσε
Πως είσαι ακόμη δικός μου κι έτσι θα μείνεις για πάντα!
Θα είσαι πάντα δίπλα μου...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου