Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Τρία Χρόνια

 
Τρία χρόνια πέρασαν σχεδόν
Δυσκολεύομαι να εκφράσω αυτό που νιώθω
Ένα μείγμα οργής, θυμού, μίσους και οίκτου
Δυσκολεύμαι να περιγράψω και την καθημερινότητα μαζί σου
Ένα κενό αυτό βλέπω μόνο

Τι κερδίζεις; Νομίζεις βγαίνει νόημα από αυτά που λες;
Ανάμεικτα συναισθήματα, μη ξεκάθαρες σκέψεις επισκιασμένες με εικόνες και χιλιάδες ανούσιες συζητήσεις που μόνο άσχημη αίσθηση σου προκαλούν
Μόνος σου κάνεις έτσι τη ζωή σου παίρνοντας στο λαιμό σου όποιον άτυχο έχεις δίπλα σου
Ακόμη και άδικες κατηγορίες, ψέμματα. Αυτό δεν το περίμενα.

Δήθεν αγαπάς, ξέρω πως δεν ισχύει
Αγαπάς κρίνοντας, κατατάσοντας τους ανθρώπους με κριτήρια υποκειμενικά, κατά γενική ομολογία λανθασμένα
Ξέρεις πως αγαπάς;
Λέγοντας άσχημα πράγματα για αγαπημένα πρόσωπα, κατακεραυνώνοντας, προδπαθώντας να βγάλεις από πάνω σου τη ρετσινιά της ευθύνης για όσα έγιναν
Λυπάμαι για σένα

Δίπλα σου κατάλαβα πως η αγάπη όσο αυτονόητη κι αν θεωρείται κάποιες φορές, δεν είναι
Πως αυτοί που σε πληγώνουν περισσότερο είναι εκείνοι που λένε ότι σ' αγαπάνε
Το παίζουν θύματα για να σε κατηγορήσουν μετά
Και είναι οι άνθρωποι που ζούνε δίπλα σου, δίπλα μου

Λυπάμαι και για μένα
Χαμένα χρόνια αναβάλοντας τη ζωή, μέσα στον έλεγχο και την κριτική
Γκρίνια και κακεντρέχια
Κοιμάσαι ανάλαφρα μετά από όλα αυτά;

Τρία χρόνια πέρασαν και ακόμη περιμένω την αλλαγή
Τι κρίμα, κάθε φορά που μου δίνεις ένα λόγο να χαρώ, δίνεις πολλούς για το αντίθετο
Τρία χρόνια πέρασαν, τι περιμένεις για την αλλαγή που όλοι λένε;
Αναβάλλεις τη χαρά, ενώ αυτή βρίσκεται δίπλα σου! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου